Epon （Ethernet Passive Optical Network）
Ethernet Passive Optical Network เป็นเทคโนโลยี PON ที่ใช้อีเธอร์เน็ต มันใช้โครงสร้างหลายจุดและการส่งผ่านใยแก้วนำแสงแบบพาสซีฟให้บริการหลายบริการผ่านอีเธอร์เน็ต เทคโนโลยี EPON ได้มาตรฐานโดยคณะทำงาน IEEE802.3 EFM ในเดือนมิถุนายน 2547 คณะทำงาน IEEE802.3EFM เปิดตัว Epon Standard - IEEE802.3AH (รวมเข้ากับมาตรฐาน IEEE802.3-2005 ในปี 2548)
ในมาตรฐานนี้เทคโนโลยีอีเธอร์เน็ตและ PON จะถูกรวมเข้ากับเทคโนโลยี PON ที่ใช้ในชั้นกายภาพและโปรโตคอลอีเธอร์เน็ตที่ใช้ในเลเยอร์ข้อมูลลิงค์โดยใช้ทอพอโลยีของ PON เพื่อให้ได้การเข้าถึงอีเธอร์เน็ต ดังนั้นจึงรวมข้อดีของเทคโนโลยี PON และเทคโนโลยีอีเธอร์เน็ต: ต้นทุนต่ำ, แบนด์วิดท์สูง, ความสามารถในการปรับขนาดที่แข็งแกร่ง, เข้ากันได้กับอีเธอร์เน็ตที่มีอยู่การจัดการที่สะดวก ฯลฯ
GPON (PON ที่มีความสามารถกิกะบิต)
เทคโนโลยีนี้เป็นมาตรฐานการเข้าถึงแบบบูรณาการแบบรวมบรอดแบนด์รุ่นล่าสุดโดยใช้ ITU-TG.984 มาตรฐาน X ซึ่งมีข้อดีมากมายเช่นแบนด์วิดท์สูงประสิทธิภาพสูงพื้นที่ครอบคลุมขนาดใหญ่และส่วนต่อประสานผู้ใช้ที่หลากหลาย ได้รับการยกย่องจากผู้ให้บริการส่วนใหญ่ว่าเป็นเทคโนโลยีที่เหมาะสำหรับการบรรลุบรอดแบนด์และการเปลี่ยนแปลงที่ครอบคลุมของบริการเครือข่ายการเข้าถึง GPON ได้รับการเสนอครั้งแรกโดยองค์กร FSAN ในเดือนกันยายน 2545 โดยอิงจากสิ่งนี้ ITU-T เสร็จสิ้นการพัฒนา ITU-T G.984.1 และ G.984.2 ในเดือนมีนาคม 2546 และมาตรฐาน G.984.3 ในเดือนกุมภาพันธ์และมิถุนายน 2547
เทคโนโลยี GPON มีต้นกำเนิดมาจากมาตรฐานเทคโนโลยี ATMPON ที่ค่อยๆก่อตัวขึ้นในปี 1995 และ PON ย่อมาจาก "เครือข่ายออพติคอลแบบพาสซีฟ" เป็นภาษาอังกฤษ GPON (เครือข่ายออพติคอลพาสซีฟที่มีความสามารถของกิกะบิต) ได้รับการเสนอครั้งแรกโดยองค์กร FSAN ในเดือนกันยายน 2545 โดยอิงจากสิ่งนี้ ITU-T เสร็จสิ้นการพัฒนาของ ITU-T G.984.1 และ G.984.2 ในเดือนมีนาคม 2546 และมาตรฐาน G.984.3 ในเดือนกุมภาพันธ์และมิถุนายน 2547 โครงสร้างพื้นฐานของอุปกรณ์ที่ใช้เทคโนโลยี GPON นั้นคล้ายคลึงกับ PON ที่มีอยู่ซึ่งประกอบด้วย OLT (เทอร์มินัลสายแสง) ที่สำนักงานกลาง ONT/ONU (เทอร์มินัลเครือข่ายออพติคอลหรือหน่วยเครือข่ายออพติคอล) ที่ปลายผู้ใช้
ความแตกต่างระหว่าง epon และ gpon
GPON ใช้เทคโนโลยีการแบ่งความยาวคลื่นมัลติเพล็กซ์ (WDM) เพื่อเปิดใช้งานการอัปโหลดและดาวน์โหลดพร้อมกัน โดยปกติแล้วผู้ให้บริการออปติคัล 1490nm จะใช้สำหรับการดาวน์โหลดในขณะที่ผู้ให้บริการแสง 1310nm ถูกเลือกสำหรับการอัปโหลด หากจำเป็นต้องส่งสัญญาณทีวีจะมีการใช้สัญญาณออปติคัล 1550Nm แม้ว่าแต่ละ ONU สามารถบรรลุความเร็วในการดาวน์โหลด 2.488 GBITS/S แต่ GPON ก็ใช้การแบ่งเวลาหลายครั้ง (TDMA) เพื่อจัดสรรช่วงเวลาที่แน่นอนสำหรับผู้ใช้แต่ละคนในสัญญาณเป็นระยะ
อัตราการดาวน์โหลดสูงสุดของ XGPON สูงถึง 10GBITS/S และอัตราการอัปโหลดก็คือ 2.5GBIT/S นอกจากนี้ยังใช้เทคโนโลยี WDM และความยาวคลื่นของผู้ให้บริการออปติคัลต้นน้ำและปลายน้ำคือ 1270Nm และ 1577nm ตามลำดับ
เนื่องจากอัตราการส่งที่เพิ่มขึ้นจึงสามารถแยกความรับผิดชอบได้มากขึ้นตามรูปแบบข้อมูลเดียวกันโดยมีระยะการครอบคลุมสูงสุดสูงสุด 20 กม. แม้ว่า XGPON ยังไม่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง แต่ก็มีเส้นทางการอัพเกรดที่ดีสำหรับผู้ให้บริการการสื่อสารด้วยแสง
Epon เข้ากันได้อย่างสมบูรณ์กับมาตรฐานอีเธอร์เน็ตอื่น ๆ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องมีการแปลงหรือการห่อหุ้มเมื่อเชื่อมต่อกับเครือข่ายที่ใช้อีเธอร์เน็ตโดยมีน้ำหนักบรรทุกสูงสุด 1518 ไบต์ EPON ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีการเข้าถึง CSMA/CD ในบางรุ่นอีเธอร์เน็ต นอกจากนี้เนื่องจากการส่งผ่านอีเธอร์เน็ตเป็นวิธีหลักของการส่งเครือข่ายในพื้นที่ท้องถิ่นจึงไม่จำเป็นต้องมีการแปลงโปรโตคอลเครือข่ายในระหว่างการอัพเกรดเป็นเครือข่ายเขตเมืองใหญ่
นอกจากนี้ยังมีรุ่นอีเธอร์เน็ต 10 GBIT/S ที่กำหนดเป็น 802.3AV ความเร็วบรรทัดจริงคือ 10.3125 gbits/s โหมดหลักคืออัตราการอัปลิงค์ 10 Gbits/s และ downlink โดยบางส่วนใช้ downlink 10 Gbits/s และอัปลิงค์ 1 Gbit/s
รุ่น GBIT/S ใช้ความยาวคลื่นออปติคัลที่แตกต่างกันบนเส้นใยโดยมีความยาวคลื่นดาวน์สตรีมที่ 1575-1580NM และความยาวคลื่นต้นน้ำที่ 1260-1280NM ดังนั้นระบบ 10 GBIT/S และระบบ 1GBIT/S มาตรฐานสามารถเป็นความยาวคลื่นมัลติเพล็กซ์บนเส้นใยเดียวกัน
การรวมการเล่นสามครั้ง
การบรรจบกันของเครือข่ายสามเครือข่ายหมายความว่าในกระบวนการวิวัฒนาการจากเครือข่ายโทรคมนาคมวิทยุและโทรทัศน์และอินเทอร์เน็ตไปยังเครือข่ายการสื่อสารบรอดแบนด์เครือข่ายโทรทัศน์ดิจิตอลและอินเทอร์เน็ตรุ่นต่อไปทั้งสามเครือข่ายผ่านการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิค การควบรวมกิจการสามครั้งไม่ได้หมายถึงการรวมทางกายภาพของเครือข่ายหลักทั้งสาม แต่ส่วนใหญ่หมายถึงการผสมผสานของแอพพลิเคชั่นทางธุรกิจระดับสูง
การบูรณาการของทั้งสามเครือข่ายนั้นใช้กันอย่างแพร่หลายในสาขาต่าง ๆ เช่นการขนส่งอัจฉริยะการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมการทำงานของรัฐบาลความปลอดภัยสาธารณะและบ้านที่ปลอดภัย ในอนาคตโทรศัพท์มือถือสามารถดูทีวีและท่องอินเทอร์เน็ตทีวีสามารถโทรออกและท่องอินเทอร์เน็ตและคอมพิวเตอร์ยังสามารถโทรออกและดูทีวีได้
การบูรณาการเครือข่ายทั้งสามสามารถวิเคราะห์แนวคิดจากมุมมองและระดับที่แตกต่างกันซึ่งเกี่ยวข้องกับการรวมเทคโนโลยีการรวมธุรกิจการรวมอุตสาหกรรมการรวมเทอร์มินัลและการรวมเครือข่าย
เทคโนโลยีบรอดแบนด์
เทคโนโลยีหลักของเทคโนโลยีบรอดแบนด์คือเทคโนโลยีการสื่อสารใยแก้วนำแสง หนึ่งในวัตถุประสงค์ของการบรรจบกันของเครือข่ายคือการให้บริการแบบครบวงจรผ่านเครือข่าย เพื่อให้บริการแบบครบวงจรจำเป็นต้องมีแพลตฟอร์มเครือข่ายที่สามารถรองรับการส่งบริการมัลติมีเดีย (สตรีมมิ่งสื่อ) ต่างๆเช่นเสียงและวิดีโอ
ลักษณะของธุรกิจเหล่านี้คือความต้องการทางธุรกิจที่สูงปริมาณข้อมูลขนาดใหญ่และข้อกำหนดด้านคุณภาพการบริการสูงดังนั้นโดยทั่วไปแล้วพวกเขาจึงต้องใช้แบนด์วิดท์ขนาดใหญ่มากในระหว่างการส่ง นอกจากนี้จากมุมมองทางเศรษฐกิจค่าใช้จ่ายไม่ควรสูงเกินไป ด้วยวิธีนี้เทคโนโลยีการสื่อสารใยแก้วนำแสงที่มีความจุสูงและยั่งยืนได้กลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดสำหรับสื่อการส่งสัญญาณ การพัฒนาเทคโนโลยีบรอดแบนด์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเทคโนโลยีการสื่อสารทางแสงให้แบนด์วิดธ์ที่จำเป็นคุณภาพการส่งและต้นทุนต่ำสำหรับการส่งข้อมูลทางธุรกิจต่างๆ
ในฐานะที่เป็นเทคโนโลยีเสาหลักในสาขาการสื่อสารร่วมสมัยเทคโนโลยีการสื่อสารด้วยแสงกำลังพัฒนาในอัตราการเติบโต 100 เท่าทุก 10 ปี การส่งผ่านไฟเบอร์ออปติกที่มีกำลังการผลิตขนาดใหญ่เป็นแพลตฟอร์มการส่งกำลังที่เหมาะสำหรับ "สามเครือข่าย" และผู้ให้บริการทางกายภาพหลักของทางหลวงข้อมูลในอนาคต เทคโนโลยีการสื่อสารใยแก้วนำแสงขนาดใหญ่ได้ถูกนำไปใช้อย่างกว้างขวางในเครือข่ายโทรคมนาคมเครือข่ายคอมพิวเตอร์และเครือข่ายการออกอากาศและโทรทัศน์
เวลาโพสต์: -12-2024 ธ.ค.